Een jaar geleden begon ik hier met het tellen van mijn zegeningen omdat ik graag meer dankbaar en tevreden wilde zijn. Wat meer oog wilde hebben voor de kleine fijne dingen in mijn leven in plaats van te kijken naar anderen, en gefrustreerd te raken met mezelf. Ik merkte dat het fijn was om te doen en inderdaad hielp om zelf te zien hoe goed ik het heb.
Maar al een hele tijd lukte het mij niet, het tellen van mijn zegeningen, en ook het bloggen in het algemeen. Ik heb weinig energie en voel inspiratieloos. Voor een deel komt het door dingen die ook gewoon niet fijn zijn, de onzekerheid over een baan, vervelende medische uitslagen voor mensen die me lief zijn en zelfs het overlijden van een goede vriend. De andere kant is dat ik veel te lang blijf hangen bij kleine negatieve dingen en die dingen ook te groot maak, me druk maak om dingen die in de toekomst misschien gaan gebeuren (maar misschien ook niet) en pieker me suf. Door dit soort dingen heb ik soms het idee dat het leven aan mij voorbij gaat, omdat ik weinig met mijn hoofd in het hier en nu ben. Ik wil dit niet meer, ik wil nu leven. Daarom opnieuw het voornemen: Stil staan bij de kleine fijne dingen en deze niet voor lief nemen.
● spelletjes spelen met mijn vriend en zusje ● een goede beoordeling krijgen op mijn werk ● een rondje langs het hertenkamp terwijl ik op mijn trein wacht ● chocoladezoenen bakken ● weekendjes weg ● op koude druilerige middagen lekker in de bioscoop zitten ● schoenen met zonnebloemenprint ● mijn lief die een speciaal dinner maakt ● stoute blije konijntjes ● weekendjes weg naar voor mij minder bekende steden ● mooie luchten ● vakantieplannen maken ● mensen blij maken met plantjes ● de lente die nu echt begint door te breken ● fijne mensen om je heen hebben ● zo maar tegen een nieuwe jas aanlopen ● ons huis ●
No comments:
Post a Comment