Afgelopen weekend gingen we voor de vierde keer naar Motel Mozaïque, een music, art & performance festival in Rotterdam. Ook deden we net als vorig jaar mee aan het slaapproject. Van te voren wisten we niet wat het project dit jaar zou inhouden, behalve dat we zouden overnachten in 'De Rotterdam' het nieuwe 150 meter hoge gebouw van Rem Koolhaas op de Wilhelmina-pier, dat de naam van de voorstelling Hotel Heden heet en dat ze garant willen staan voor een 'hyper persoonlijke benadering'. We waren benieuwd!
De 'hyper persoonlijke benadering' werd ons al snel duidelijk terwijl we op Plaza Mozaïque (het schouwburgplein) liepen werden we door verschillende mensen, die we niet kennen, bij onze voornaam aangesproken. Best wel vreemd dat al die mensen je naam kennen, je groeten en je vragen stellen. Ook hadden we bij iedereen die langs liep op het plein het idee dat ze ons weer zouden gaan aanspreken, wat in de meeste gevallen niet zo was. Je voelt je dus wel een beetje bekeken.
's Avonds zagen we Herrek, Jonny Flynn & The Sussex Wit (echt een aanrader), een klein stukje van Daryll-Ann, Kurtvile (alweer, maar nu solo, hij blijft goed) en Asgeir.
Daarna door naar het hotel, wat echt super de luxe mooi was en een geweldig uitzicht heeft.
Op de kamer vonden we dit briefje en hing deze overheadsheet op het raam.
De volgende ochtend stonden we dus met een verrekijker voor het raam en op allerlei verschillende plekken waren namen geschreven, vormde mensen namen of werden namen neergelegd. Ook mijn naam kwam voorbij, echt super leuk overal namen te ontdekken, te genieten van het uitzicht en om je eigen naam op straat te zien liggen.
No comments:
Post a Comment